یک تن به داد هفت‌تنان برسد

نامش هفت‌تنان است، اما گویی یک تن هم برای حفاظت از آثار تاریخی ندارد. بسیاری از سنگ‌های تاریخی بدون آنکه توسط کارشناسان پایش و مانیتورینگ شوند، در وضعیت نامناسبی قرار دارند.رطوبت ناشی ازآبیاری فضای سبز و نظافت محل از یک سو، نور مستقیم و تغییرات ناگهانی دما از سوی دیگر زمینه‌ای برای رشد گل‌سنگ‌ها فراهم کرده، این درحالی است که بخش اعظم این آثار به‌دلیل نداشتن حفاظت‌های لازم درمعرض تخریب‌اند.

خبرگزاری میراث‌فرهنگی ـ‌گروه میراث‌فرهنگی ـ‌ فارس، یکی از استان‌هایی محسوب می‌شود که بیشترین آثار سنگی و تاریخی را به‌خود اختصاص داده است. اما تنها موزه آثار سنگی این استان که هفت‌تنان نام دارد، هنوز از توان لازم برای حفاظت از آثارش ندارد. قدمت بسیاری از سنگ‌های تاریخی به‌دوره هخامنشی و ساسانی می‌رسد.
 
به‌گزارشCHN،فعالان و دوستداران میراث‌فرهنگی درحالی از شرایط نامناسب آثار سنگی ایران در موزه هفت‌تنان خبر می‌دهند که باستان‌شناسان و کارشناسان میراث‌فرهنگی با صحه بر گفته‌های فعالان، موزه هفت‌تنان را نیازمند تجهیزات و رسیدگی مداوم دانستند. آنطور که کارشناسان می‌گویند، درحال‌حاضر شرایط این موزه به‌گونه‌ای است که امکان سرقت و دست‌اندازی به‌سهولت امکانپذیر است.

«جعفر مهرکیان» باستان‌شناس و مدرس دانشگاه در این رابطه می‌گوید: درایران جمع‌آوری آثار تاریخی در مکانی به‌نام موزه یک مزیت شاخص دارد، موزه سبب می‌شود که از مفقود شدن آثار جلوگیری شود. اما لازم است به این نکته توجه شود که اگر همان مکان از قدرت حفاظت برخوردار نباشد راه برای سارقان باز گذاشته و دست‌اندازی به آثار تاریخی را به‌راحتی میسر می‌کند.
 
این باستان‌شناس درخصوص شیوه نگهداری آثار سنگی در موزه‌ هفت‌تنان می‌افزاید: شیوه نگهداری از سنگ‌های تاریخی در موزه هفت‌تنان باید متناسب با نوع و جنس اثر باشد چراکه این آثار با پشت سر گذاشتن سده‌های طولانی با شرایط و طبیعت منطقه سازگار شده‌‌اند. بنابراین هرگونه جابجایی و نگهداری آن‌ها در موزه  نیازمند اقدامات کارشناسی و مطالعات کافی است. در غیراینصورت صدمات جبران‌ناپذیری به اثر وارد می‌کند.

مهرکیان همچنین در خصوص وضعیت نامناسب آثار سنگی هفت‌تنان ادامه می‌دهد:رطوبت ناشی ازآب‌پاشی ونظافت محل، آبیاری فضای سبز جابه‌جایی سنگ‌ها و تغییرات ناگهانی دما و نوسانات پایش(مانیتورینگ) نه‌تنها زمینه‌ای برای رشد گل‌سنگ‌ها بوجود می‌آورد ‌که تاثیرات سوء بر آثار سنگی می‌گذارد.

 کارشناسان اما  آثار تاریخی را  همانند بدن انسان نیازمند مراقبت و رسیدگی مداوم می‌دانند. مهرکیان می‌گوید: هم‌اکنون به‌نقطه‌ای رسیدیم که باید برای آثار تاریخی پرونده حفاظتی تشکیل بدهیم. لازم است که سنگ‌های تاریخی از دیدگاه آسیب‌شناسی، کانی شناسی مورد مطالعه و پژوهش قرار بگیرند تا سلامت آن‌ها به‌طور مداوم رصد شود. 

سیاوش آریا یکی از فعالان میراث‌فرهنگی استان فارس است که از وضعیت نابسامان موزه هفت‌تنان خبر می‌دهد. او معتقد است، رطوبت ناشی از آبیاری فضای سبز از یک طرف و نصب داربست‌های خانه موزه‌ هفت‌تنان از سوی دیگر سبب شده که این آثار مورد تهدید جدی قرار بگیرند. این درحالی است که تصاویر ارسالی به خبرگزاری میراث‌فرهنگی نیز حکایت از عدم رسیدگی و حفاظت از آثار سنگی موزه هفت‌تنان دارد.

به اشتراک بگذارید