«هو علی جان»گویان اناری‌ها

مراسم 'هو علی جان'‌ یکی از مراسم‌های قدیمی است که در شب بیست و هفتم ماه رمضان در شهرستان انار در استان کرمان برگزار می‌شود.

خبرگزاری میراث فرهنگی- گروه میراث فرهنگی- این مراسم در شب بیست و هفتم ماه رمضان که مصادف با کشته شدن ابن ملجم مرادی است، در شهرستان انار برگزار می‌شود. فلسفه این مراسم ابراز شادی از مرگ بدی است.
 
محمدرضا نسب عبداللهی، فعال میراث فرهنگی درباره این میراث می‌گوید تا چندین سال پیش برخی از مردم انار مراسم عروسی‌های خود را در این شب نیز برگزار می‌کردند.
 
به گفته او، در شب بیست و هفتم ماه رمضان، مرد و زن و پسر و دختر در گروه‌های جداگانه به در خانه‌ها می‌رفتند و با خواندن اشعاری از صاحب خانه پول، آجیل، تنقلات و شکلات به عنوان تبرک دریافت می‌کردند.
 
نسب عبداللهی برخی از این اشعار را این‌گونه ذکر می‌کند: "رمضون الله، الله رمضون/ شیخ و شیدالله، عباس خزون/ رمضون اومد، مهمونش کنید/ گاو و گوساله قربونش کنید/ گاو و گوساله دستت نرسه/ خروس یک ساله مهمونش کنید/ سر سنگچیلو سنگ انداختم/ گله میزا ور جنگ انداختم/ گله میرزا کو لشکر تو/ لشکرم رفته پشت سر تو"
 
او می‌گوید: "مراجعه‌کنندگان به در خانه‌ها با شعر "در این خونه رو به قبله/ امام حسین درشو نبنده" منتظر می‌ماندند تا صاحب خانه به دم در بیاید."
 
به گفته این فعال میراث فرهنگی یکی دیگر از شعرها اینگونه بوده است: " گل علی بلبل علی یا صاحب دل علی/ هو بگو یاهو بگو یا صاحب آهو بگو/ نام ذلال الله بگو نام خوش الله بگو/ سید بگو سرور بگو اولاد پیغمبر بگو/ ما غلامان علی امشب رو جولان می‌دهیم/ تیر رو بر فرق یزید و نامسلمان می‌زنیم/ گل علی بلبل علی یا صاحب دل علی/ هو علی جان، جان علی جان/ هو علی جان، جان علی جان"

او همچنین درباره مراسمی که در این شب توسط زنان برگزار می‌شد، می‌گوید: «زنان نیز در این شب قرآن و آیینه و سرمه‌دان و گلاب را در وسیله‌ای به اسم کمو که ابزار بیختن گندم بوده، می‌گذاشتند و با مراجعه به در خانه‌ها کلیدزنی ( کلیدهای چوبی قدیمی) یا قاشق‌‌زنی می‌کردند اما شعر نمی‌خواندند. »
 
به گفته او، وقتی این زنان به در خانه ها می رفتند. زنان یا دختران صاحب‌خانه‌‌ها در را به روی آن‌ها می گشودند . زنانی که بر در کوبیده بودند، علاوه بر اینکه هدایایی به این زنان می‌دادند، آینه را جلوی آن‌ها می‌گرفتند تا زنان نگاهی به آینه انداخته و سرمه‌دان را بر می‌داشتند و سرمه به چشمشان می کشیدند.
 
نسب عبداللهی می‌گوید: این رسم و رسومات هنوز در انار به طور پراکنده برگزار می‌شود

به اشتراک بگذارید