نگاهی بر لایه برداری در علم مرمت

به کوشش : زهرا موحدیان - محسن گلکار

لایه برداری در امر مرمت یکی از مهمترین مراحل اجرایی میباشد .این امر به ما اجازه میدهد که لایه هایی را که در زیر لایه های دیگر مدفون شده اند وگاهی در اثر مرور زمان و گرما بایکدیگر ترکیب شده اند را پیدا کنیم و به ارزش واقعی آن ها پی ببریم.

در مورد کاشی ها,سرامیک ها و یا سفال های باستانی که این مواد مصنوع از لایه های خاک ,آهک و یا پوسته هایی از سلیس پوشیده شده اند  لایه برداری و تمیز کردن از حساسیت بالایی برخوردار است. این گونه آثار که در طول دوره های طولانی در معرض خاک میباشند و یا مدفون میباشندبا گذشت زمان و تغییرات آب و هوایی میتوانند انواع نمک های مختلف را به خود جذب کرده و با ماهیت و خاصیت اثر عجین گردد و در اثر این تداخل و در صورت عدم برخورد صحیح با آن و درمان به موقع آن  موجب تخریب آنها گردد.

لایه برداری و تمیزکردن آثار و اصلاح کل وضعیت آنها به سبب وجود نمک های گوناگون که بر روی اثر قرار گرفته است میتواند خطر جدی برای آثار بشمار رود .در این شرایط عمل لایه برداری و تمیزکاری از مهمترین مراحل مرمت و حفاظت اثر به شمار میرود زیرا در صورت اتخاذ تصمیمی نامناسب و موادی نامناسب موجب بروز خسارات جبران ناپذیری خواهد شد. لایه برداری و تمیزکاری عملی غیر قابل تغییر و برگشت ناپذیر میباشد بدین ترتیب باید جزئیات آن به روشنی معین باشد و تمام مراحل بعد از انجام آزمایشات لازم به مرحله اجرا درآید.

قبل از انجام عمل بر روی سطحی وسیع و گسترده بهتر و پسندیده می آید که مواد مورد استفاده بر روی قسمتی کوچک که از نظر دید پنهان میباشد انجام گردد و بعد از نمایان شدن نتایج حاصله در صورت درستی آن  به سطحی وسیع تر تعمیم دهیم تا از بروز هرگونه ناهماهنگی و آشفتگی در اثر جلوگیری به عمل آوریم.

در حقیقت هر قدم و هر پیشرفت میتواند اطلاعاتی را برای ما فراهم نماید که موجب تغییراتی در نظریه ی اولیه ی لایه برداری و تمیز کاری ایجاد کند بنابراین رویه ی ایجاد شده و روش انتخاب شده مجبور نیست بصورت قطعی به اجرا در آید.
در چنین وضعیتی که نظریه های گوناگون پا به عرصه آزمایش و گمانه زنی میگذارند آزمایشات اشعه ایکس و مشاهدات میکروسکوپی میتوانند در مرتفع ساختن این دوگانگی ها و آشفتگی ها مفید واقع شوند.

یک مرمتگر حرفه ای میتواند از روش ها و تکنیک های خاص خود که در انجام کارها ی خود به کار میبرد بخوبی مراقبت و در ترویج آن ها تلاش نماید.

یک روش درست به ما اطمینان میدهد که آثار ,کاشی ها, سفال ها و سرامیک ها از یک طرف دچار بهبود و تمیزی میگردند اما ممکن است از جانب دیگر دچار آشفتگی و خسارت شوند و یا ممکن است در وضعیتی قرار بگیرند که با ماهیت باستانی واولیه خود در تناقض باشند و یا برعکس , که این روش به اثر و مواد خارجی آسیبی وارد نمیکند ولی موجب بروز آسیب در آینده میشود.

ترجمه: زهرا موحدیان
تحقیق و نگارش: محسن گلکار

به اشتراک بگذارید