مرمت عمارت مسعودیه سودی برای سرمایه گذار نداشت

مدیر بهره برداری از عمارت تاریخی مسعودیه تهران گفت: هزینه های مرمتی زیاد و وسعت مجموعه مسعودیه به حدی است که نمی تواند جوابگوی بازگشت سرمایه سرمایه گذار باشد.

امیر تقی پور که دو سال است در جهت خصوصی سازی،عمارت مسعودیه، خانه عامری‌ها و کاروانسرای وکیل را برای مرمت و بهره برداری در دست گرفته است، به خبرنگار مهر گفت: تهیه طرح مرمت و احیای مسعودیه به محض تحویل گرفتن مجموعه و انتخاب مشاور آغاز شد. این طرح تا کنون در چندین مرحله به انجام رسیده است. در اولین مرحله، طرح رفع خطر و مرمت اضطراری توسط مشاور تهیه و پس از تایید و تصویب صندوق احیاء و بهره برداری به مرحله اجرا درآمد.
 
وی افزود: مطالعات شناخت تاریخی و کالبدی مجموعه آغاز و مستندنگاری بسیار کاملی از مجموعه انجام شد. در ادامه  آسیب نگاری و آسیب شناسی به سرانجام رسید. در این مرحله مطالعه امکانات مجموعه از نظر کالبدی، محیطی،‌ سازه‌ای، معماری و ... در قالب مطالعه اماکن سنجی جهت طرح احیا انجام شد. پس از تایید و تصویب این مطالعات توسط صندوق احیاء و بهره برداری، طرحهای مرمت و احیا تهیه شد که نتیجه آن در آینده اعلام می شود.
 
تقی پور گفت: واقعیت این است که هزینه‌های مرمت و احیا مسعودیه هم به دلیل وسعت و هم به دلیل میزان صدمات وارده خصوصا در بخش‌های مربوط به سفره خانه و دیوان خانه در حدی است که سودی را به سرمایه گذار باز نمی گرداند و تمامی تلاش در دوره بهره برداری باید در جهتی هموارشود که در مدت بهره برداری نگاه به بازگشت هزینه معطوف شود.
 
وی بیان کرد: عمارت مسعودیه در حال حاضر یکی از مجموعه‌های شاخص تاریخی مربوط به دوره قاجاریه در تهران است. محل احداث این باغ در شمال حصار شاه طهماسبی تهران در محدوده باغات شاخص آن زمان چون باغ نگارستان، باغ لاله زار و باغ سردار ایروانی و باغ نظامیه بوده است. معماری آن خصوصیات بارز دوره قاجاریه را از جمله توجه زیاد به تزئینات،‌ الهام از سبک و نقش مایه‌های معماری اروپایی، دارا است. تزئینات این مجموعه شامل گونه‌های متنوعی از آجرچینی، کاشی کاری، گچ بری، خطاطی، تزئینات سنگی، در و پنجره‌ها و ارسی‌های چوبی با شیشه‌‌های الوان و حجاری است.
 
تقی پور گفت: مجموعه عمارت مسعودیه در سال 1307 به وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه اختصاص داده شد و تا سال1377 در اختیار وزارت فرهنگ و سپس وزارت آموزش و پرورش قرار گرفت. این عمارت در سال 1376 طی مصوبه هیات وزیران به سازمان میراث فرهنگی که در آن زمان یکی از معاونت‌های وزارت ارشاد بود، تحویل داده شد در طی این دوره که به آن وزارتخانه از آن استفاده می‌شده، آسیب‌های زیادی به مجموعه وارد شده از جمله تخریب بدنه‌های غربی و شرقی مجموعه و نیز احداث پارکینگ و ساختمان‌های جدیدی در عرصه باغ که باعث از بین رفتن هندسه و یکپارچگی آن شده است. همین طور مفقود شدن اثاثیه و لوسترهای نفیسی که در عکس‌های تاریخی دیده می شوند.

به اشتراک بگذارید