كدام شهرهای تاریخی را پیش از نابودی باید دید

پنج شهر تاریخی فراموش شده در پنج كشور وجود دارند كه پیش از نابودی باید آنها را دید.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سایت «هریتیج‌كی» در گزارشی به معرفی پنج شهر تاریخی در خطر جهان در كامبوج، ایتالیا، اردن، پاكستان و عراق پرداخته كه پیش از نابودی باید آنها را دید:
 

** شهر تاریخی «آنگكور» در كامبوج

شهر تاریخی «آنگكر» یكی از مجموعه‌های تاریخی ارزشمند جهان محسوب شده و در سال 1992 به عنوان تنها محوطه‌ی تاریخی كامبوج در فهرست میراث جهانی یونسكو به ثبت رسید، هر چند كارشناسان بارها شرایط این شهر تاریخی را بدلیل عدم حفاظت كالفی و تعداد زیاد گردشگران بحرانی اعلام كرده‌اند.
 

این شهر تاریخی كه از آن به‌عنوان بزرگ‌ترین منطقه‌ی شهری تاریخی جهان نام برده می‌شود، بین قرن‌های نهم تا چهاردهم میلادی پایه‌گذاری شده است. آنگكر كه از آن همواره به‌عنوان یكی از شاهكارهای هنر و معماری یاد می‌شود، با استفاده از سنگ‌های عظیم حجاری‌شده احداث شده و بعد از گذشت چند قرن از احداث آن، رازهای زیادی درباره‌ی نحوه‌ی ساخت این شهر كشف‌نشده باقی مانده‌اند.
 

شهر تاریخی آنگكر از سال‌ها پیش یكی از محوطه‌های تاریخی مورد علاقه‌ی باستان‌شناسان جهان، به ویژه باستان‌شناسان استرالیایی بوده است.
 

كاوش برای كشف قسمت‌های مختلف این شهر از حدود دهه‌ی 50 میلادی آغاز شده و در هر فصل از كاوش‌ها نیز بخش‌ جدیدی به این شهر افزوده شده است. طبق عكس‌هایی كه توسط ماهواره‌های سازمان ناسا از شهر آنگكر تهیه شده‌اند، این شهر حدود 1200 مایل مربع وسعت دارد، درحالی‌كه اكنون فقط حدود 385 مایل مربع از ویرانه‌های این شهر كشف شده است.

 

** شهر تاریخی «پمپی» در ایتالیا

شهر تاریخی «پمپی» در ایتالیا بدلیل صدماتی كه در سالهای اخیر به آن وارد شده، با احتمال قرار گرفتن در فهرست میراث جهانی سازمان یونسكو مواجه است.
 

كارشناسان رطوبت شدید، باران‌های اخیر، سست شدن داربست‌ها و كاهش بودجه نگهداری و مرمت را مشكلات اصلی پمپی می‌دانند، این در حالیست كه «اتحادیه‌ اروپا» از برنامه‌ی ویژه‌اش برای مرمت و بازسازی این شهر تاریخی با صرف هزینه‌ی 105 میلیون یورویی در قالب یك پروژه‌ی چهار ساله خبر داده است.
 

کارشناسان بارها نسبت به شرایط بحرانی این شهر تاریخی هشدار داده و دولت ایتالیا را به بی‌کفایتی در زمینه‌ی حفظ و حراست از میراث تاریخی این کشور متهم کرده‌اند. یونسكو نیز شرایط شهر تاریخی پمپی را كه در سال ‌1997 میلادی در فهرست میراث جهانی ثبت شد، در آخرین اجلاس خود كه در روسیه برگزار شد، بررسی و نسبت به شرایط آن اظهار نگرانی كرد.
 

شهر پمپی ‌24 آگوست سال ‌79 میلادی براثر آتشفشان یك كوه زیر خروارها خاكستر مدفون شد و هزاران نفر از ساكنان آن جان خود را از دست دادند. هرچند در متون تاریخی به وجود این شهر اشاره شده، ولی مدت‌ها مورخان و محققان این شهر را نوعی افسانه می‌دانستند تا اینكه در سال ‌1748 میلادی به‌شكل تصادفی كشف شد.
 

در حال حاضر سالانه سه میلیون گردشگر از پمپی دیدن می‌كنند كه این امر شهر پمپی را به جاذبه‌ی نخست گردشگری ایتالیا و یكی از پنج جاذبه‌ی نخست گردشگری اروپا تبدیل كرده است.
 

** شهر تاریخی «پترا» در اردن

شهر تاریخی «پترا» در كشور اردن متعلق به دوران پیش از تاریخ بوده و در سال 1812 میلادی توسط یك باستان‌شناس سوییسی كشف شد، در هزاران قبل در تقاطع راه‌های اصلی كاروان‌هایی كه از دریای سرخ عبور می‌كرده‌اند، قرار داشته است.
 

معبد باستانی پترا یك اثر تاریخی نیمه‌كاره است كه در صخره‌ای بزرگ ساخته شده و داخل آن مملو از دالان‌ها و دهلیزهای اسرارآمیز است.
 

شهر تاریخی پترا یكی از مشهورترین بناهای جهان محسوب می‌شود و به‌دلیل استفاده از نوع خاصی از معماری با تلفیق معماری سنتی شرقی و معماری یونانی، در سال 1985 میلادی در فهرست میراث جهانی یونسكو ثبت شده، این در حالیست كه كارشناسان بناهای تاریخی اعلام كرده‌اند كه بدلیل بازدید روزانه هزاران گردشگر از شهر تاریخی پترا در اردن و نبود نظارت كافی بر تعداد گردشگران این شهر 2000 ساله، صدمه‌های بسیاری به آن وارد شده كه از آن ‌جمله می‌توان به ایجاد شكاف‌هایی در بخش‌هایی از این شهر صخره‌یی اشاره كرد.
 

** شهر تاریخی «موهنجودارو» در پاكستان

شهر تاریخی «موهنجودارو» كه از آن به عنوان میراث جهانی 5000 ساله‌ی پاكستان یاد می‌شود، بدلیل تغییرات آب و هوایی و عدم حفاظت كافی در آستانه‌ی نابودی كامل قرار دارد.
 

این شهر كه قرار بود در قالب برنامه‌ای سه ساله و با صرف هزینه‌ی پنج میلیون دلاری مرمت شود، از مدت‌ها قبل به حال خود رها شده و در سال گذشته نیز به دلیل جاری شدن سیل ویرانگر در پاكستان، در آستانه‌ی نابودی كامل قرار داشت. البته موهنجودارو طی هزاران سال هفت‌بار به سبب جاری شدن سیل شدید ویران شد و دوباره بازسازی شده است.
 

شهر موهنجودارو به معنای «تپه‌ی مردگان» كه پایتخت تمدن دره سند بوده و در سال 1980 در فهرست میراث جهانی سازمان یونسكو به ثبت رسید، در هزاره‌ی سوم پیش از میلاد با آجرهای پخته نشده ساخته شد كه نشانه‌ی نحو‌ه‌ی ساخت و سازهای تاریخی در هزاران سال قبل توسط ساكنان تمدن «دره‌ی ایندوس» است.
 

بقایای موهنجودارو كه یكی از بهترین نمونه‌های شهرسازی مدرن در جنوب آسیا به شمار می‌رود در سال 1922 و بصورت اتفاقی در كاوش‌های باستان‌شناسی در استان «سند» پاكستان، كرانه‌ی رود «ایندوس» و در 400 كیلومتری كراچی کشف شد.
 

** شهر تاریخی «بابل» در عراق

شهر تاریخی «بابل» با چند هزار سال قدمت در كشور عراق در دهه‌های اخیر در شرایط بحرانی بوده و در ماههای اخیر بدلیل ادامه اجرای پروژه عبور لوله‌های نفت از حریم این شهر تاریخی كه حیات آنرا را در معرض خطرات جدی قرار داده، نامش بار دیگر بر سر زبانها افتاده است.
 

شهر تاریخی بابل كه قدمتی 4000 ساله داشته و در سال‌های حكومت بخت‌النصر دوم بین سال‌های 630 تا 562 پیش از میلاد و هم‌زمان با احداث یكی از عجایب هفت‌گانه‌ی جهان باستان ـ باغ‌های معلق بابل ـ توسعه یافت و در فاصله‌ی 90 كیلومتری شهر بغداد، پایتخت عراق قرار دارد.
 

در حال حاضر این شهر بدلیل اقدامات نادرست حكومت صدام حسین برای تبدیل كردن آن به یك جاذبه‌ی گردشگری، احداث یك پایگاه نظامی سربازان آمریكایی در كنار آن و نبود حفاظت كافی در سال‌های پس از اشغال عراق، در شرایط بسیار بدی است.
 

در این شرایط كارشناسان بر این باورند كه عبور لوله‌ها علاوه‌بر صدماتی كه به بخش‌هایی از این شهر وارد كرده، می‌تواند مانع ثبت این شهر در فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو شود، این در حالیست كه وقوع انفجارهای احتمالی در لوله‌های انتقال نفت بواسطه سهل‌انگاری یا اقدامات تروریستی نیز می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری را به بابل وارد كند.
 

باستان‌شناسان بابل را شهری می‌داند كه در آن می‌توان آثاری از ستون‌های مرمری تمدن یونان باستان و مجسمه‌های ساخته‌شده از سنگ آهك تمدن مصر باستان را مشاهده كرد. این شهر در سال‌های دور یكی از شهرهای زیبای منطقه‌ی بین‌النهرین بوده و بناهایی تاریخی ارزشمندی مانند برج بابل، كاخ بخت‌النصر دوم ، زیگورات و صدها اثر تاریخی دیگر را درخود جای داده است.