شهر ممنوعه چین

 

شهر ممنوعه - پکن از سلسله مقالات معرفیشاهکارهای معماری جهان امیر طائفی

شهر ممنوعه

امیر طائفی

در مرکز پکن پایتخت چین مجموعه باستانی سحرآمیزی به نام شهر ممنوعه چشمنوازی می کند .

اثری که درجهان نیز صاحب شهرت است . شهر ممنوعه که مروارید درخشانی درمعماری چین باستان است ، به روایتی وسیع ترین و کامل ترین مجموعه معماری چوبی در جهان بشمار می رود.

احداث شهر ممنوعه در سال 1406 میلادی با دستور " جو دی " دومین امپراتور سلسله مینگ آغاز گردید و ظرف 14 سال ساخته شد. تا سال 1911 میلادی و نابودی سلسله چینگ (قریب 500 سال) جمعا 24 امپراتور در این شهر ممنوعه اقامت کرده و بر چین فرمان رانده اند.

از سال 1924 بازدید از این مجموعه به عنوان کاخ موزه برای عموم آزاد گردید و ممنوعه بودن آن پایان پذیرفت.

این اثر نادر با ساختگاهی (سایت) مستطیل شکل مساحتی حدود 72 هکتار را در برمی گیرد.961 متر طول در امتداد شمال به جنوب و 753 متر عرض در امتداد شرق به غرب.

دیواری با ارتفاع 10 متر و خندقی با عرض 52 متر دورتا دور مجموعه را فراگرفته است.دیوار در هر ضلع خود یک دروازه را جای داده است.بر روی ضلع جنوبی دروازه نیمروز ( Meridian Gate ) و بر روی ضلع شمالی دروازه نیروی ایزدی ( Gate of Divine Might ) قرار دارد.دیوار ها ضخیم هستند و طوری طراحی شده اند که در برابر آتش توپخانه آن زمان مقاومت کنند.

شهر ممنوعه کاملا طبق نظام تشریفاتی سلسله های فئودالی و اصول طبقاتی ساخته شده است . طرح کلی، وسعت ،شیوه معماری ، رنگ و تزیینات همه نمایانگر امتیاز خاندان سلطنتی و سلسله مراتب اشرافی است. سه قصر این مجموعه یعنی قصر تای حه ،قصر جون حه و قصر بایو حه که توجه را بیشتر جلب می کنند، محل اعمال قدرت امپراتوری امپرتوران و بر پایی مراسم پرشکوه بوده است. قصر تای حه ،مرکز تمامی شهر ممنوعه و تخت سلطنتی طلایی رنگ امپراتور در این قصر دیده می شود. این قصر دارای مجلل ترین معماری در شهر ممنوعه است. این قصر در شمال میدان بر سکوی مرمری سفید رنگی به مساحت30 هزار متر مربع و بلندای 8 متر ساخته شده است. ارتفاع آن40 متر است که به لحاظ ارتفاع ، بلند ترین بنای شهر ممنوعه است.

در فرهنگ چین ، اژدها نماینده قدرت امپراتوری است و امپراتور "پسر آسمانی " اژدهای حقیقی" نامیده می شود. درون قصر تای حه در بالا و پایین با حدود 13 هزار شکل اژدها تزیین شده است .

تعداد قصرها و اتاقها در شهر ممنوعه بسیار زیاد است. می گویند جمعا 5/9999 اتاق در آن وجود دارد. به اعتقاد پیشنیان چینی، اقامتگاه امپراتوران آسمانی دارای 10 هزار اتاق است و امپراتورانی که پسر امپراتور آسمانی دانسته می شدند باید خویشتندار بوده و نمی بایست از شمار اتاقهای امپراتور آسمانی تجاوز می کردند. از این رو شمار اتاق های شهر ممنوعه نیم اتاق کمتر ازشمار اتاقهای کاخ آسمانی است. ( آن نیم اتاق ظاهرا تنها یک راه پله را در بر می گیرد)

معماری مجموعه شهر ممنوعه تبلور نگرش و درایت مردم چین است.مجموعه از نیارش بناها گرفته تا آمود هر یک از اتاقها و دیوارها ، سرشار از اندیشه های عجیب و غریب است. مثلا سکوی سفید رنگ قصر تای حه، این قصر را پر جلال تر کرده و در ضمن از نفود رطوبت به قصر جلوگیری می کند . برای زهکشی این سکو که در سه اشکوب است ،از بیش از یک هزار مجسمه سر اژدها استفاده شده وهنگام بارش باران آب زهکشی شده از دهان اژدها ها فوران می کند .و از آنجا که ابنیه مجموعه شهر ممنوعه چوبی است ،این امر ظاهرا در پیشگیری از آتش سوزی موثر بوده است . در میان حیاط این شهر جمعا 308 ظرف مسی بزرگ برای ذخیره آب دیده می شود که در طول تمام سال برای پیشگیری از آتش سوزی بکار می رفته . درزمستان زیر این ظرف ها آتش روشن می کردند تا آبهای داخل آن یخ نبندد.

قصر تای حه

طبق یادداشت های تاریخی ،در سلسله مینگ 100 هزار صنعتگر و یک میلیون کارگر در ساخت این مجموعه عظیم باستانی شرکت داشته اند.

مصالح ساختمانی مصرفی از سراسرکشور حتی استان یونن در فاصله چند هزار کیلومتری تهیه شده است .

اشیا و کشفیات گرانمایه ای درشهر ممنوعه شده و شمار آن جمعا به یک میلیون می رسد و یک ششم شمار کل کشفیات چین را شامل می شود.

اکنون 585 سال از ساخت این شهر ممنوعه می گذرد.و سالانه بیش از 10 میلیون نفر را از سراسر جهان به سوی خود می کشاند.

 

1-تیان آنمن (دروازه صلح بهشتی)

2-دوان من

3-معبد سلطنتی اجدادی

4-ومن(دروازه نیمروز)

5-دونگ هوامن(دروازه گلباران شرقی)

6-دروازه گلباران غربی

7-تای حه من (دروازه هارمونی بزرگ)

8-میدان هارمونی

9-قصر تای حه

10-قصر جون حه

11-قصر بایو حه

12-دروازه و قصر صلح و آرامش

13-دروازه پاکی بهشتی

14-قصر پاکی بهشتی

15-باغ های کاخ سلطنتی

16-دروازه نیروی ایزدی