امام‌زاده جعفر، بنایی مذهبی تاریخی در بروجرد

امام‌زاده جعفر بروجرد دارای سه دوره متفاوت تاریخی و معماری است. این بنای مذهبی - تاریخی در محله دودانگه از قدیمی‌ترین محلات شهر و در مجاور یکی از قبرستانهای قدیمی شهر ساخته شده كه در میان عامه مردم از احترام و اعتبار قابل توجهی برخوردار است.

 
شخص مدفون در این محل را از نوادگان امام موسی كاظم(ع) می‌دانند اما در كتاب جغرافیای بروجرد به نقل از منتقل‎الطالبین آمده است كه ابوالقاسم جعفر بن حسین بن علی بن حسن المكفوف بن حسن الافطس بن علی بن زین العابدین كه جد ششم ایشان حضرت سجاد(ع) امام چهارم شیعیان است.
 

زمان احداث بنا به قرون هشتم و نهم هجری قمری بر می‎گردد هر چند احتمال وجود بنایی قدیمی‎تر در محل وجود دارد و شاخص اصلی این اثر تاریخی، گنبد رفیع و خاص آن بوده که به صورت رك پلکانی و نظیر مناطق گرمسیر کشور اجرا شده است.
 

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بروجرد در این رابطه به خبرنگارایسنا، گفت: بنای امام‏زاده جعفر دارای سه دوره متفاوت تاریخی و معماری بوده كه متعلقات آن شامل سر در ورودی، حیاط،‌ ایوان رواق، شبستان و فضای گنبد خانه است.
 

حجت‎الله یارمحمدی افزود: قدیمی‎ترین بخش بنا فضای گنبد خانه و مقبره بوده كه احتمالا‌ بر روی بنای قدیمی‌تر مربوط به دوره قبل ساخته شده وزمان ساخت آن قرون 8 و 9 ﮬ .ق یعنی دوره ایلخانی است.
 

وی اظهارکرد: این قسمت كه در ابتدا به صورت منفرد بوده شامل یك ایوان ورودی با دو حجره كوچك در طرفین آن بوده و بخش گنبد خانه و مقبره به صورت هشت ضلعی است كه در تمامی اضلاع هشت گانه آن ورودی‌ها و خروجی‌هایی وجود دارد كه به یك اتاق كوچك راه پیدا می‌‌كند.
 

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بروجرد، تصریح کرد: شاخصه اصلی بنا گنبد آن بوده كه به صورت پوسته و از نوع رك پله پله (اورجین) شبیه به گنبد دانیال نبی در شوش است.
 

یارمحمدی ادامه داد: الحاقات و تعمیرات این بنا از جمله ورودی اصلی بنا و شبستانی كه در شرق و شمال قسمت گنبد خانه بوده در دوره صفویه انجام شده است.
 

وی خاطرنشان کرد: این بنا اوایل دوره قاجار و در زمان محمد تقی خان رازانی حاكم وقت بروجرد نیز تعمیر و الحاقاتی داشته كه یك كتیبه سنگی در كنار ایوان ورودی مقبره در این زمان نصب شده است.
 

یارمحمدی اضافه کرد: از جمله الحاقات این دوره ساختن چهار ایوان صفه مانند (احتمالاً‌ نوعی محل برای استراحت زائرین بود) در طرفین ایوان ورودی بنا و جهات شمالی وجنوبی حیاط بوده که پوشش سقف و جنس ستونهای آن چوبی است.
 

وی گفت: لازم به ذكر بوده كه بنا دارای دو درب منبت كاری بسیار نفیس منقوش به تاریخهای 937 و 1203 هـ در قسمت گنبد خانه است.

• قبلی
• بعدی

به اشتراک بگذارید