خان و مان: مان هم به معنای خانه آمده و هم اثاث و اسباب خانه؛ آنکس که خان و مانی دارد، پس چیزی دارد که ارزش حفظ داشته باشد. همچنین مان در بعضی از کلمه‌های مرکب می‌آید و معنی منش و اندیشه می‌دهد. هم یادآور مانستن و مانند بودن است و هم ماندن؛ شاید جایی برای ماندن. و همه می‌دانیم که مان ضمیر شخصی متصل اول شخص جمع است که نشان می‌دهد چه چیز متعلق به ماست: کتابمان، اندیشه‌مان، افکارمان، سبک زندگی‌مان،...